Part III - No More Pretensions (In Filipino "Tagalog" dialect)

Hindi nakatulog agad si Damon nang gabing iyon.  Hindi maalis sa kanyang isip kung bakit ganun nalang kaprotective ang pakiramdam nya kay Steph.  Halos ayaw nyang umuwi at gugustuhin nya pang doon nalang matulog sa kanyang kotse masiguro lang nya na walang magtatangka ng masama sa dalaga.  Ngunit kinailangan nyang umuwi, mabuti nalang at nandyan si Miggs, ang always dependable nyang kaibigan.  Pinakiusapan nya ito na magpadala ora mismo ng bodyguard para magbantay discreetly sa labas ng boardinghouse ni Steph.  Wala kase syang tiwala sa tatlong tambay na nagiinuman sa harap, na napansin nyang masama ang tingin kay Steph pagdating nila kanina... Dinampot nya ang kanyang cellphone at sinagot ang tawag, “Miggs” sagot nito... 
“Nandun na si Tommy pare” sa kabilang linya.  
“Salamat pare, pasensya na ha”... 
“Basta ikaw pare, anytime”...si Miggs
Napahawak sa noo si Damon at napapikit... Atleast kampante na syang magtatrabaho ngayong gabi... Napakarami nyang dapat habuling deadline.

Si Damon ang syang designer ng mga kotseng ginagawa ng kanilang kumpanya... Lingid sa kaalaman ng lahat, si Damon ang syang nasa likod ng napakalaki at matatag na kumpanya ng kanilang pamilya ang Samuel &Sons, isang group of companies na pinamumunuan ng kanyang ama.  Isa sa mga kompanyang ito ay ang DSM limited editions, isang manufacturer ng kotse na personalized at ginagawa ayon sa specifications ng umorder...  Hindi basta-basta ang mga clients nila, marami sa mga ito ay classified ang identity, si Damon lang at ilan sa mga head ng kumpanya ang makakaalam.  Si Damon ang designer ng lahat ng kotseng ito, kaya’t sya ang madalas na kausap ng mga kliyente pasikreto man o hindi.  Ito ang dahilan kung bakit madalas ay my kameeting sya sa gabi, ang mga taong willing gumastos magkaroon lang ng kotseng walang kapareha.  Sa kasalukuyan tatlo ang kelangan nyang tapusin sa isang buwan.  Napakabigat ng responsibilidad na ito para kay Damon, sa edad na 18 ay sa kanya na nakasalalay ang reputasyon ng kumpanyang hindi makikilala kung walang kasing husay at metikyulosong designer na tulad nya.  Ito rin ang dahilan kung bakit sa kabila ng lahat ng ito, ginusto nya paring mag-aral at kumuha ng isang kurso na napakalayo sa kanyang ginagawa.  Gusto nya ng diversion, way of relaxation ito para sa kanya, ang makasalamuha ang mga kasing edad nya.  Ito rin ang nagbibigay sa kanya ng release from pressure na hinaharap nya gabi gabi sa bahay nya.  Hindi narin tumutol ang mga magulang nya dito dahil kung tutuusin sa edad nya ay dapat nga lamang na nag-aaral pa sya.

        Sa kabilang dako, hindi malaman ni Steph kung pano nya mapigilan ang sarili sa kakaisip sa mga pangyayari ngayong araw.  Gusto nang matulog ng kanyang mata ngunit sadyang ayaw humupa ng kanyang nararamdaman... tumigil kana Steph... matulog kana please... pinaglalaruan ka lang nya... wag kang magpapadala sa naramdaman mo... masasaktan ka lang, Mariing pagkumbinsi ni Steph sa kanyang sarili... Hindi maalis sa kanyang isipan ang magkahalong takot at saya na sa kabila ng kanyang itsura ay my isang tila anghel sa kagwapuhang lalaki na magpapakita at magpaparamdam sa kanya ng importasya.  Kahit ano pa ang pagsasalungat nya sa kanyang pakiramdam, hindi nya madedeny na kinikilig sya to the highest level... Bahala na, I’ll follow my heart this time, no more pretensions Steph, just let yourself feel and taste heaven while it lasts...

        Tanghali na ng gisingin si Stepahanie nang kanyang telepono... “Hello?”... 
“Princess sweetheart, kanina pako alalang-alala sa iyo, bakit di mo sinasagot ang telepono mo?”  
“Ha?”, sagot ni Steph na tila nananaginip pa.. “Damon?” mahinahong sagot nya... 
“That’s the first time you mentioned my name, how I wish nasa harap kita ng makita ko kung paano binigkas ng mga labi mo ang pangalan ko... I missed you Princess... did you dream about me?..kagigising mo ba?”, malambing na tanong ni Damon... Tuluyan ng nagising si Steph... “Aga mo namang mangulit, tigilan mko pwede ba?”... 
“Tanghali napo, bumangon na po kayo at maligo, at susunduin po kayo ng driver ko dyan after an hour, dito na po kayo kumain, anung gusto nyong lunch seniorita?... 
“Ha, my klase ako no”... 
“Its Saturday, sweetheart at alam kong wala kang pasok pag weekend... spend the weekend with me please”... Napapikit si Steph... 
“Sige, sa isang kondisyon... wag mokong aalaskahin, iinisin at kukulitin at higit sa lahat wag mokong hahawakan.”...
 Matagal bago nakasagot si Damon... “Yong first three conditions, kaya kong gawin... but the last one I can’t promise... you’re my girlfriend remember, will you just trust me instead, I will not force you to do anything unless you tell me to, is that good enough?”... “Fine” binaba na ni Steph ang phone at tumuloy sa bathroom...

        Today she will set her heart free... No more pretensions this time... hindi na nya pipigilan ang sarili sa nararamdaman, if she gets hurt along the process, bahala na, at least di na nya kelangang mag effort na I ignore si Damon at ang nararamdaman nya para dito.  Nagbihis na si Steph, darkwash jeans, white baby shirt, at as usual nakaponytail na ang kulot nyang buhok, pinatungan ng kalo na kasing kulay ng favorite red low cut chuck taylor nya.  Sinipat nya ang kanyang sarili sa salamin... At least kahit rugged ang sout mo, hindi ka naman siguro mukhang tomboy, pagkumbunsi nya sa kanyang sarili... Napalundag sya sa gulat ng bumusena ang kanyang sundo. “Remember Steph, just follow your heart and no more pretensions alright”...

        Pumasok ang sasakyan sa napakalawak na hardin, isang mansyon ang kanyang nadungaw sa unahan ngunit nagulat sya ng lumampas dito ang sasakyan at tumuloy sa likod... “kuya, akala ko jan tayo tutuloy?” tanong nya sa driver habang nakatingin sa mansyon... 
“Hindi po dyan tumutuloy si sir, ma’am, magulang po nya ang nakatira dyan, nasa my bandang likod po yung bahay ni sir”... medyo may kalayuan din ang tinakbo ng sasakyan bago sila nakarating sa isang bahay na moderno ang design kung ikukumpara sa naunang bahay, mas maliit ito at tila napaka obsessive compulsive ng nakatira, naka landscape ang buong paligid at sa kanyang pag pasok ay napansin nyang ang mga piniling gamit ay tila may pinasadyang lagayan... 
“wow”, pabulong na puri ni Steph habang umiikot sa paligid ang kanyang mga mata.  Napatitig si Steph sa isang painting ng isang lalaki, mukha yun ni Damon, abstract nga lang, 
“ang gwapo talaga... kainis...”  
“Do you like what you see so far?”, tanong ni Damon.

To be continued...

Next: Part IV - The Proposal

Previous: Part II - Confusions